Academic Manager

Wracam do mojego ukochanego Londynu. Nie było mnie tam 4 lata i tęsknię za nim okropnie.
Ale to nie wszystko.
Dostałam pracę jako Academic Manager, czyli dyrektorka. Będę 'zarządzała' grupą 10 nauczycieli: pomagała im, obserwowała ich, robiła dla nich wykłady a także strofowała w razie problemów. Do tego będę musiała dopilnować, żeby każdy wiedział co robi, zapisywała uczniów do grup oraz będę łącznikiem pomiędzy nauczycielami a szefami.
Ta praca to spełnienie moich marzeń oraz pomysł na przyszłość. A także przerwa od nauczania i szansa nauczenia się czegoś nowego.
Niestety, nie znam tej szkoły, nigdy dla niej nie pracowałam, więc nie wiem, czego się spodziewać. W prawie wszystkich szkołach, w jakich pracowałam, był asystent, więc dyrektor nie miał aż tak dużo obowiązków. Ale jestem dobrej myśli i wierzę, że będzie dobrze!

kariera na Instagramie?

Wymyśliłam sobie, że chciałabym rozpocząć karierę na Instagramie. Stwierdziłam, że to łatwy sposób na zarobienie kilku groszy, dostanie jakiś freebies czy darmowy nocleg. No i to przecież nie może być trudne? Wrzucam zdjęcie, piszę jakiś tam podpis, dodaję hashtagi. Potem wchodzę na inne profile, komentuję i już jestem zauważona. Bułka z masłem co? Tylko dlaczego po 4 miesiącach nadal nie przekroczyłam 400 followersów a moje zdjęcia mają około 100 lajków? Googluję, szukam odpowiedzi, wdrażam je w życie. Nadal nic. Codziennie spędzam coraz więcej czasu, komentuję więcej, klikam "lubię' częściej, odpisuję na każdy komentarz. Wstaję coraz wcześniej wcześniej, wykorzystuję każdy moment w klasie, żeby sprawdzić, czy coś się zmieniło. Frustracja wzrasta. Zanudzam już nawet swoich znajomych pytaniami, co jest nie tak z moimi zdjęciami. Piszę posty na ten temat pod zdjęciami. Piszę do nieznajomych, którzy osiągnęli instagramowy sukces, żeby zdradzili mi swoje sekrety. I po co to wszystko? Czy miarą mojego talentu są lajki?

kasa kasa i po kasie...

Każdy z nas ma jakieś tam pieniądze. I każdy przeznacza ją na inne cele. Jedni zbierają na mieszkanie, inni spłacają kredyt, ktoś kupuje markowe ciuchy, ktoś najnowsze sprzęty Apple'a, a jeszcze inni inwestują w podróże. Który z tych sposobów jest najlepszy? Żaden i wszystkie jednocześnie. Znajdź to, co sprawia Ci szczęście, coś, co powoduje u Ciebie szybsze bicie serca, a na samą myśl o tym się uśmiechasz, i wydawaj na to pieniądze. Nie daj sobie wmówić, że powinno się kupić to czy tamto, albo że nie wypada wydawać całej kasy na coś. Ja długo z tym walczyłam, najpierw ze sobą, bo przecież lubię ubrania i dobrze zjeść, a przecież powinnam też pomyśleć o własnym mieszkaniu i samochodzie, potem z Mamą, która zawsze była tą rozsądniejszą z nas. Aż w końcu zrozumiałam, że to jednak podróże to to czego nikt mi nie odbierze, coś, co zawsze pamiętam i coś, co sprawia, że czuję, że żyję. I owszem, jest styczeń, a ja jestem spłukana, ale mam wycieczki zaplanowane i wykupione na każdy miesiąc aż do maja i właśnie staram się o pracę na wakacje w kolejnym miejscu marzeń. I o to właśnie chodzi.